Umutlarımızı çalamayacaklar
Coşkun Vayiç
Bu sokağın bütün güzelliklerini yok etmeye çalışıyorlar. Son dönemlerde bunun için çok özel bir çaba sarf ediliyor. Çünkü görüyor ve biliyorlar, çünkü birçoğunu yaşama ve hayata tutunma korkusu sarmış. Bize bu zulmü yapanlar da mutlu değiller, biz de mutlu değiliz.
Ancak biz umutluyuz ve umut doluyuz. Gelecek bir gün mutlaka gelecek ve biz bu sokaklarda yine yeniden ellerimizi korkmadan ve kaygılanmadan birbirimizin ellerine bırakacağız. Bizim yaşama sevincimizi ve umudumuzu asla elimizden alamayacaklar. Evet, mahallemizden, sokağımızdan, kasabamızdan bahsediyorum.
Küçük ama kocaman yürekli insanların yaşadığı bir yerden Hopa’dan…
Önce Nurcan’ı, sonra Efraim’i, sonra da Cemil’i fiziki olarak aramızdan aldılar. Arkadaşlarımız her an yanı başımızda, bizimle birlikteler.
Nurcan ve Cemil’i alırken aslında bilmedikleri ve çok önemli, çok değerli bir şeyi Arev’in umutlarını da aldıklarını sandılar. Bu coğrafyada binlerce çocuğun tıpkı Arev gibi gelecekleri karartıldı. Çocuklara geleceklerini çalarcasına aşağılık bir fatura kestiler.
Çocuk ne olursa olsun her zaman çocuktur ve geleceğimizdir. O yüzden bu düşüncesizce davranışları gerçekleştirdiğinizde iyi düşünün, bu topraklarda bu çocuklar bir gün belki de sizin çocuklarınızla aynı odayı, aynı gökyüzünü, aynı mekanları paylaşacaklar.
